Onlangs heeft Hannah in Nederland met Ruben Bekx een reeks huiskamerconcerten gegeven. Uit verschillende recensies bleek dit een groot succes. Wie is deze ‘rising star’ op vocaal gebied?

Mix van alles

Hanna Clair is Britse, maar woont vanaf haar vierde in Frankrijk. Een zangeres die perfect en accentloos Engels èn Frans spreekt. Ik was nog nooit eerder iemand tegengekomen die beide talen zo accentloos spreekt.  Hanna gebruikt haar tweede naam ‘Clair’ als artiestennaam omdat haar echte achternaam Featherstone in Frankrijk moeilijk is uit te spreken.  “Ik voel me niet alleen Engels of alleen Frans. Ik voel dat ik een mix ben van beide. Het historische gevoel dat Engelsen niet geaccepteerd worden in Frankrijk is allang niet meer. Met de keuze van mijn tweede naam probeer ik zelf een onderscheid aan te brengen in zowel de zangeres als in de privépersoon. En het  is ook makkelijk omdat mijn echte achternaam in Frankrijk gewoon moeilijk ligt.”

Als kind in een muzikale familie is Hanna gestart als zangeres in backing vocals van diverse bandjes en later ook in reclame- en studioproducties. Met haar pianospel en door haar diepe stem werd ze meer en meer in de Jazzhoek gewaardeerd, al vind ze zelf dat ze geen jazzzangeres is. Door haar experimentele stijl is jazz steeds meer het label dat ze krijgt opgeplakt. “Natuurlijk wil ik experimenteren met mijn stem door te improviseren en in Jazz krijg je de kans om je stem te twisten en te manipuleren. Misschien is dat wel de reden waardoor ik me meer tot Jazz aangetrokken voelde dan door andere stijlen. Maar ik zou mijn stem meer beschrijven als een mix van jazz, pop en soul. Zeker geen pure jazz.

Iemand die van Jazz houdt zal ook beamen dat ik geen jazzvocalist ben” zegt ze met een grote glimlach. Dan verandert die glimlach in een scherpe blik en zegt Hannah; “En ik vind het wel weer typisch dat je op zoek bent naar een label. Als ik iets componeer denk ik niet aan een stijl.  Het is eigenlijk een schande om muziek elke keer weer te labelen tot een bepaalde stijl”  En dan weer met een grote glimlach: “Maar aan de andere kant is het begrijpelijk dat anderen weten wat je doet of wat de luisteraar kan verwachten”.

Bijzonder en toch eenvoudig

Hannah is een bijzondere vocalist. Wat haar uniek maakt is dat ze haar stem vrij percussionistisch gebruikt en in essentie toch vrij eenvoudig klinkt. Maar door haar unieke ritme, harmonieën en melodische structuur, gebruikt ze haar stem zeer creatief. Daarnaast gebruikt ze elektronica zoals een ‘loopstation’, waardoor er meer lagen tegelijk door haar worden gezongen. Zelf zegt ze daarvan: “Ik had een machine nodig die mij het gevoel gaf dat ik het hele plaatje kan vertellen. Als je alle lagen beluistert is in elke laag iets wat ik wil vertellen, maar dat maakt een nummer niet compleet”.

Haar eerste debuut- CD ‘Comfort Zone’ is meteen een soloproject. “Een solo project is altijd een werkstuk waar je anderen  bij nodig hebt. Ik heb toch wel vrij lang gedaan over  het vinden van de juiste mensen die me konden helpen èn konden blijven inspireren om deze CD af te maken.  De juiste mensen vinden is toch wel elke keer een uitdaging. Nu ben ik aan ’t schrijven voor de samenwerking met Ruben Bekx”. Dat laatste zegt ze met een opvallende fonkeling in haar ogen. “Zijn werk is geweldig en ik denk dat we samen een goede combinatie zijn. We stellen dezelfde vragen en luisteren naar dezelfde soort muziek” Wat betreft de vragen stelt Hannah hoge eisen. Ze stelt in haar teksten vragen met een bepaalde diepte, waar ze zelf ook nog op zoek is naar de antwoorden. Soms is de tekst ten opzichte van de muziek contradictioneel. Een vrolijk liedje kan in de tekst  een vraag bevatten die tegen het depressieve aanzit en een trage ballad kan een snelle tekst hebben. Erg leuk maar bovendien erg knap. Haar eerste CD is dan ook een mooi  visitekaartje voor de toekomst, die voor haar -25 lentes jong-  ook nog één grote vraag is.

Haar levensmotto is dan ook ‘don’t shy away from questions’ (vragen stellen moet je niet uit de weg gaan)